Azken urtetan asko hitz egin da marka, profesional eta beste profila batzuek sare sozialetan presentzia izatearen beharrari buruz. Presentzia hori bermatu eta denboran zehar nola gauzatzeko aurreikusi eta prestatzeko plan bat sortzearen beharra azpimarratzen da behin eta berriro. Baina, sarritan, ahaztu egiten da funtsezko beste atal bat: marka edo profesional

Orduak eman artikulu bat idazten, irudi politak bilatzen, testuak orrazten, baliabideak ikertzen… argitaratu eta… inork ez du partekatzen. Hainbeste arretaz sortutakoa pikutara joan dela uste duzu; hobe zenuela denbora beste lan errentagarriago batean inbertitu izan bazenu. Horrela sentitu gara denok noizbait, ziur nago. Buruari bueltaka: gaia egokia zen, edukia interesgarria,

Sarritan, eta azkenaldian gero eta gehiago, sare sozialen ikuspegirik maltzur eta ezkorretan erreparatzen dugu. Albistegi eta elkarrizketetan gaia pil-pilean dago: denbora gehiegi eskaintzen diogula gure sare sozialetako jarduerari; denbora galtzea dela; iruzur, maltzurkeria, albiste faltsuak partekatzen ditugula; etekin positiborik ez zaiela ateratzen; gazteriak (eta hain gazteak ez direnak) mendekotasun maila

Marketinaren alorrean azken urtetan aplikatzen ari den teknikarik erabilienen artean edukien marketina bat da. Edukia erregea dela esan da behin eta berriro. Eta edukien marketinarekin batera sare sozialen marketinaz mintzatzen gara baita ere. Baina, zein da bien arteko aldea? Osagarriak dira? Edo estrategia ezberdinak? Edukien marketinaz ari garenean gure audientzia

Azken astetan elkarrizketa ezberdinak izan ditut pertsona ezberdinekin gai berdintsuaren inguruan: euskararen benetako presentzia interneten eta saltsa honetan sar daitezkeen hainbat kontzeptu: baliabideak, adierazleak, neurketarako irizpideak, datuak, … Euskara interneten dago. Hainbat ekimen daude hizkuntzaren presentzia sustatzeko sarean, hamaika eragilek sustatuta eta arlo ezberdinetan. Ados. Baina aurrera pausuak ematen azkarragoak