Gailu teknologikoak erosteko orduan, hainbat faktore hartzen ditugu kontuan: prezioa, norberak duen aurrekontua, gailuak eskaintzen dituen funtzio eta zerbitzuak, funtzio eta zerbitzu horiek zer neurritan asetzen dituzten gure beharrak… Baina horiekin batera, bada beste faktore bat, batez ere teknozale amorratuon kasuan erabakigarria dena: gailua ‘moloia’ den ala ez. Moloigarritasun hori

“Kontuz mugikorrekin!” -Esan ziguten.- “Funtzionatzeko behar dituzten erradiazioak ezin kaltegarriagoak dira, antzutu egingo zaituztete, eta minbizia eragin!”. Eta horrela izan gaituzte entretenituta urte batzuetan: antenen alde eta kontra, Wifiaren alde eta kontra, telefonoa poltsikoan eramatearen alde eta kontra, hitz egiteko aurpegira hurbildu ala tostada baten batean erabili… Baina bitartean beste

Ez dakit zalantzatiegia ote naizen besterik gabe, ala asertibitate txikikoa, ala beharbada enpatiarako joera handiegia dudan. Beharbada hiruren nahasketa izango da. Gauza da izugarri kostatzen zaidala erabakiak hartzea: Arre ala so? Maite dut, ala gorroto? Gero eta gauza gehiagorekin egiten zait zaila estilo horrelako erabakiak hartzea. Eta horietako bat ekarri

Orain badirudi big data delakoak konpondu behar digula mundua. Gailu, webgune eta aplikazioen erabiltzaileen datuak era masiboan bildu eta multzo masibotan aztertzeak ekarri behar omen digu hurrengo iraultza, bateko eta besteko guruei kasu eginez gero: gure ekonomia eraginkorragoa egingo du, eta ahalmena egingo duguna uneoro jakiteko zer behar den, eta

Fake news. Albiste faltsuak. Modako gaia sare sozialen arduradunen artean. Twitter, Google, Facebook… batez ere Facebook! Aliantzak ere bultzatu dituzte, albiste faltsuen izurritea geldiarazteko asmotan. Zantzu gero eta garbiagoak daude, neurrira fabrikatutako albiste faltsu eta zurrumurruek paper garrantzitsua jokatu dutela, besteak beste, Trumpen garaipenean, edo Brexitaren inguruko bozketaren emaitzetan. Sare

Aibo txakur-robota. Edo robot-txakurra, ez dakit oso ondo. Txikia, eder-ederra, hiper-moloia. Benetako txakur batek egin ditzakeen gauzetako asko egin ditzake, sofako kojinak jan, egunero lauzpabost aldiz pasioan atera edo alfonbra txizaz zipriztindu gabe. Umeak eta edadeko pertsonak zaintzeko traste ezin egokia dela dio Sony etxeak. Hori bai, merke-merke ez da

Barkatuko didazue aipu zehatzagoa ez egitea, baina aurrekoan irakurri nuen —edo entzun, auskalo!— populazio talde handiak zaintzapean mantentzeko erarik eraginkorrena dela jendeak sekula ez jakitea ziur zaindariak noiz dituen begira eta noiz ez. Horrela, etengabeko errezeloa sortzen da behatutakoen artean, eta norbera zein ingurukoak kontrolatzeko joera gero eta handiagoa. Eta

Duela urte pare bat idatzi nuen nire blogean sakelakoaren hedatze geografiko eta funtzionalak sarraski handi bat ekarri duen kontsumo elektronikaren mundura. Segapotoak nonahi daude gaur egun eta, gainera, egin ere, zernahi egin dezakete. Pentsatzekoa zen big-bang moduko hori baretu egingo zela denborarekin, baina baita zera ere! Hardware eta software aurrerapenei

Errealitatea gorrotagarria suertatzen da sarritan. Hori hala da. Batez ere, ustez moloiak izan behar zuten gauzak erabat zapuztu eta hutsaren pare uzten dituenean. Internet bera dugu horren adibide: informazioaren superautopista, adierazpen askatasunerako tresna unibertsala, gizateriaren jakintza unibertsal bihurtzeko tresna izan behar zuena, gero eta gehiago da ehiza esparru itxi bat,

Egunotan Android Pay Espainian aktibatu behar zutela eta, arreta apur bat jarri diot telefono bidezko ordainketen kontuari… Balirudike euskaldun batek (edo gehiagok) planifikatu duela sistema: helburu bat lortzeko hamaika modu, eta denak elkarrekin lehian! Bai, bai, badakit: enpresen logikatik erabat normala da norgehiagoka hori, baina erabiltzaileon ikuspuntutik, ez du ez