Pantailan daukazuen testu luzetxo honek, helburu bakarra du: Etxe Zuria vs. Huawei afera ulertzeko ikuspuntu bat zehaztea. Nirea. Gaia baliatuz, burujabetza teknologikoaren aldeko argudio erkin batzuk mahaigaineratu nahi nituzke. Baina, kontutan izan: iritzi eta irakurketa pertsonal asko aurkituko dituzue hitzotan. Labur-labur kontatuko dizuet, egiaren erdia bidetik utziz, zein izan den,

Nire ekarpenak jarraitzen dituzuenek, jakin badakizue Informatikaren irakaskuntzaren apologia egiten dudala beti. Badaezpada, gure artean ezagutzen ez nauen norbait baldin badago, aipatu beharrean ikusten dut nire burua, Informatikaz aritzen naizenean zientziaz ari naizela. Jakin badakigu konputagailuek tresna asko eskaintzen dizkigutela gure egunerokotasunean gauzak azkarrago, txukunago, modu fidagarriago batean egiteko. Baina

Aibo txakur-robota. Edo robot-txakurra, ez dakit oso ondo. Txikia, eder-ederra, hiper-moloia. Benetako txakur batek egin ditzakeen gauzetako asko egin ditzake, sofako kojinak jan, egunero lauzpabost aldiz pasioan atera edo alfonbra txizaz zipriztindu gabe. Umeak eta edadeko pertsonak zaintzeko traste ezin egokia dela dio Sony etxeak. Hori bai, merke-merke ez da

Egun gogorra igaro eta gero, etxera heldu, zerbait jan, eta lasaitzeko ordua heltzen da; Lagunen txat batzuk erantzun, azken uneko gertaeren berri jaso sare sozialen bitartez, zain daukazun online-erosketa behingoz egin, edota, zergatik ez, streaming bitartez ikusten ari zaren telesailaren kapitulu pare bat ikusi. Zer egin erabakitzen duzun bitartean, tableta

Artikulu honekin hasi naizenean urriak 5 dituenez, tentazioak eskatu dit Kataluniari buruz idazteko. Dagoeneko bi artikulu badira ordea sarean.eus-en gai horri heltzen diotenak (Kataluniaren independentzia teknologikoaz eta Domeinu berria Kataluniarentzat?. Gainera, sareei buruz idatzi beharko nuke eta aitortu beharra daukat ez dela gogokoen dudan gaia. Horregatik, aurreko bi ekarpenetan idatzitakoari

Errealitatea gorrotagarria suertatzen da sarritan. Hori hala da. Batez ere, ustez moloiak izan behar zuten gauzak erabat zapuztu eta hutsaren pare uzten dituenean. Internet bera dugu horren adibide: informazioaren superautopista, adierazpen askatasunerako tresna unibertsala, gizateriaren jakintza unibertsal bihurtzeko tresna izan behar zuena, gero eta gehiago da ehiza esparru itxi bat,

Teknologia berriak garatzeko prozesuak gero eta arinago joaten dira eta noizean behin arrituta geratzen gara zientzialariek argitaratzen dituzten berriekin. Eta azken berria IBM enpresatik dator, metatze-unitate berri bat sortu dutelako bertan, 330 TB gordetzeko aukera ematen dute. IBM-ek lortu duena aurrera pausu ikaragarria da, alde batetik memoria kopuru hori gordetzeko

Aurreko ekarpenean zenbakikuntza-sistema bitarra aurkeztu nuen. Oinarri hori ezagututa konputagailuen memoriarekin agian inoiz arreta deitu dizuen gauza pare bat azaldu nahiko nituzke. Hasteko konputagailuen memoriaz ari garenean sor daitekeen oker bat argitu nahiko nuke. Memoria eta disko gogorra desberdindu behar dira. Horretarako euskarazko Wikipediara joko dugu eta bertan bi hitzak

Aro digitaleko iraultzaz hitz egiterakoan, ordenagailu eta telefono-adimentsuak izan ohi ditugu gogoan, baina telebistak ere bilakaera itzela izan du. Nire haurtzaroan –eta ez dugu zertan zehaztu behar orain dela zenbat urte–, bazkaldu ostean, ematen zuten marrazki bizidunen saioa bukatutakoan, jaisten ginen ume guztiak kalera, garai hartan, telebisten edukietara moldatu behar

Gutun bat jaso nuen lehengoan. Bueno, email bat, Pebble smartphone enpresaren jabearena: The Time of Our Lives, “Gure bizitzako une (goxoena)”-edo, euskaraketa libre samarrean. “Yuhu!” pentsatu nuen neure artean: “azkenean hasi behar dira banatzen apirila aldean crowdfunding bidez aurre-ordaindutako erlojuak!!!”. Teknologia munduko albisteak jarraitzen dituzuenok badakizue justu kontrakoa zela email